مرتبه حضرت زهرا(س) به حدي است كه در مورد خلقت امام حسين(عليه السلام) (با آن سرنوشت) از او كسب اجازه مي شود كه آيا راضي هستند فرزندي از ايشان با چنين ويژگي هايي متولد شود يا خير!
صبر را مي توان به دو دسته كلي تقسيم نمود. صبر بر موضوعاتي كه مربوط به خدا مي باشد و صبر بر اموري كه غير خدايي مي باشد و ارتباطي با او ندارد. صبري كه از دسته اول باشد و به عبارت ديگر در راه خدا باشد عبادت است و چه بسا اعظم بر عبادت است.
گریه بر امام حسین (علیه السلام) که اصلی ترین نشانه محبت به آن حضرت است در واقع عملی است که امام زمان(علیه السلام) و ملائکه الهی در حق آن حضرت انجام می دهند و به همین جهت از ارزش و درجه بالایی برخوردار است.
نعمت واقعی چیست؟ آدمی همیشه می بایست از خدا بخواهد که نعمت را از او نگیرد. منظور از نعمت، نعمت واقعی است. نعمت واقعی به معنی موضوعات این دنیایی نیست(مانند ثروت، قدرت و ...). نعمت واقعی در واقع آن حسی است که آدمی در قلب خود به هنگام شنیدن نام امام حسین(علیه السلام) احساس می کند و برای آن حضرت می گرید.
حقیقت سجده بر کعبه به واسطه کسی است که در آن متولد شده است؛ یعنی امیرالمؤمنین(علیه السلام). اهل بیت(علیهم السلام) نیز به واسطه همین بیت و خانه است که اهل بیت نام دارند.
ملائک با همه توصیفاتی که قرآن در ارتباط با آنها بیان کرده است در برابر ائمه (علیهم السلام) سجده می کنند و هرچه را که در عبادت دارند از ائمه (علیهم السلام) کسب کرده اند.
تمامی شرافت ملائک به خاطر خدمت به اهل بیت(علیهم السلام) است. از این روست که در زیارت قبور آن بزرگواران از ملائکه نیز برای ورود کسب اجازه می کنیم. و این در صورتی است که انسان ها نیازمند و محتاج این هستند که ملائک به منازلشان بیایند.
در ارتباط با دیدگاه «فقط خدا» می بایست به این نکته توجه کرد که مفهوم کلی این مطلب که آدمی همیشه باید نگاهش به خدا باشد درست است ولی این مطلب نباید به گونه ای دیده شود که سایر جنبه های الهی و خدایی را مانند توجه پیامبر(صل الله علیه)، ائمه(علیه السلام)، قرآن و ... تکذیب و رد شوند و با آنها در تضاد باشد.