•
خداوند هیچگاه مجسم نمی شود ولی خدا می تواند جسمی و یا کسی را بیافریند که تنها بر اساس خواست او عمل کند (مانند وجود مقدس ائمه(علیهم السلام)).
• کسی که فعلی جز آنچه که خواست خداوند است انجام نمی دهد در واقع وجودش از خود خالی شده است و تنها مشیت خداوند در درونش قرار دارد.
• در روایات زمانی که از افعال پیامبر (صلی الله علیه و آله)، امیرالمؤمنین(علیه السلام) و سایر ائمه (علیهم السلام) تعبیر به فعل خداوند می شود از این روست که ایشان جز خواست خدا عملی مرتکب نمی شوند.
• کلام خدا (قرآن) همیشه کلام خدا بوده و هست و از این رو می بایست توسط او (به وسیله فرستادگانش) تفسیر و تبیین شود.
• قرآن همیشه حیات دارد و زنده است.
• قرآن شکایت می کند از گروهی که قرآن را برداشتند ولی به صورت مهجور، و ریشه پیوند قرآن با خدا را بریدند.
• امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) در تعلیم علم قرآن به ما بخل نمی ورزند بلکه این ما هستیم که گوش شنوا برای شنیدن به این علم را دارا نیستیم.
• جهنم خدا قطعی و سوزاننده است و در آن خطایی نیست و به دستور امیرالمؤمنین(علیه السلام) می سوزاند و هدایت می شود.
• گاهی اوقات گوشه ای از عذاب الهی در این دنیا ظاهر می شود(به مانند زلزله، سیل و ...) ولی آدمی هیچگاه به آنها از این منظر نگاه نمی کند.
• با شهادت امام حسین (علیه السلام) مصیبتی بر خاندان نبوت و شیعیان ایشان نازل شد که تا ظهور حضرت صاحب الزمان (عجل الله تعالی فرجه) باقی است و به دست ایشان برطرف خواهد گردید.
