فایل های صوتی :

   940414-شناخت مغفرت و بخشش الهی-جلسه اول.mp3

   940416-شناخت مغفرت و بخشش الهی-جلسه دوم.mp3

   940418-شناخت مغفرت و بخشش الهی-جلسه سوم.mp3


جلسه اول

 وَسَارِعُواْ إِلَى مَغْفِرَةٍ مِّن  رَّبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالأَرْضُ أُعِدَّتْ  لِلْمُتَّقِينَ(آل عمران/۱۳۳)

بر يکديگر پيشی گيريد برای آمرزش پروردگار خويش و رسيدن به آن بهشت که، پهنايش به قدر همه آسمانها و زمين است و برای پرهيزگاران مهيا شده است

********

 أَلَمْ يَأْنِ لِلَّذِينَ آمَنُوا أَن  تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَلَا  يَكُونُوا كَالَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِن قَبْلُ فَطَالَ عَلَيْهِمُ  الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَكَثِيرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ(حدید/۱۶)

آيا مؤمنان را وقت آن نرسيده است که  دلهايشان در برابر ياد خدا و آن ، سخن حق که نازل شده است، خاشع شود ؟ همانند آن مردمی نباشند که پيش ازاين کتابشان داديم و چون مدتی بر آمد دلهايشان سخت شد و بسياری نافرمان شدند

بخشش و مغفرت خداوند

در تعریف بخشش و مغفرت هر کس برای خود تصوری را در ذهن ایجاد می کند،  به عنوان مثال هرکس با شرایط و با دلایلی می تواند نسبت به دیگری بخشش و  گذشت داشته باشد و مهمترین نکته نیز همین است که همگی در یک عنوان مشترک  هستند و آن هم وجود دلیل و شرایطی برای بخشش نسبت به دیگری است. ولی بخشش  خداوند طور دیگری است؛ اولاً اوست که ما را به بخشیدن دعوت می کند پیش از  آنکه ما به سمت او برویم همانا که در آیه ۱۳۳ سوره آل عمران می بینیم و یا  اینکه در مورد ماه رمضان فرموده است، ماهی که خداوند به میزبانی بندگانش می  رود و خود فرموده است نسبت به مهمان اکرام داشته باشید و حال او که خود  خالق است بهترین پذیرایی ها را نسبت به بندگانش دارد و بزرگترین آنها  بخشیدن گناهان ایشان است بدون هیچ دلیل و پیش زمینه ای.

روایتی پیرامون خواندن بندگان از جانب خدا

در روایتی از موسی بن جعفر(علیه السلام) آمده است که آن حضرت نقل می  کند که امیرالمؤمنین(علیه السلام) همراه با اصحاب خویش بودند که صدای اذان  آمد و بعد از لحظاتی آن حضرت شروع به گریه کردن نمودند از ایشان دلیل آن را  پرسیدند که در جواب فرمودند که اگر می دانستید مؤذن چه گفت از خنده خود کم  می کردید و به بیشتر به گریه مشغول می شدید؛ مؤذن شما را فرا می خواند به  بهترین اعمالتان که همان نماز است. بیایید بر آمرزش خداوند از یکدیگر پیشی  بگیرید، بیایید گناهانتان را از بین ببرید، بیایید تا خداوند بدی هایتان را  بپوشاند و حذف کند.

برای احیاء قلب چه باید کرد ؟

ممکن است من به خاطر بی توجهی به دعوت های خدا و پیروی دائم و همیشگی  از نفس دچار این مشکل شده باشم که قلبم دیگر نرمی و هشیاری اولیه را نداشته  باشد، به صورتی که با هیچ وسیله ای نرم شدنی نیست، در چنین حالتی چه باید  بکنم؟ با کمی دقت می بینیم که خدا در قرآن می فرماید که ... أَنَّ اللَّهَ  يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ...(حدید/۱۷) پس خداوند به وسیله ای  زمین را که مرده است زنده می گرداند پس قلب من نیز به وسیله آن می تواند  زنده شود. از حضرت در مورد این آیه «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا  اسْتَجيبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاکُمْ لِما يُحْييکُمْ   ...(انفال/۲۴)» پرسیدند آن چیست که با آن زنده می شویم؟ پاسخ فرمودند:  ولایت امیرالمؤمنین(علیه السلام). پس من نیز می توانم محبت و علاقه خود به امیرالمؤمنین(علیه السلام) را واسطه قرار دهم تا به وسیله آن خداوند قلب من  را نیز نرم و رام کند.

جلسه دوم

 الَّذِينَ يُنفِقُونَ فِي السَّرَّاء  وَالضَّرَّاء وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ  وَاللّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ ﴿۱۳۴/آل عمران﴾

همانان كه در فراخى و تنگى انفاق مى‏كنند و خشم خود را فرو مى‏برند و از مردم در مى‏گذرند و خداوند نكوكاران را دوست دارد

********

وَالَّذِينَ إِذَا فَعَلُواْ فَاحِشَةً  أَوْ ظَلَمُواْ أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُواْ اللّهَ فَاسْتَغْفَرُواْ  لِذُنُوبِهِمْ وَمَن يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ اللّهُ وَلَمْ يُصِرُّواْ  عَلَى مَا فَعَلُواْ وَهُمْ يَعْلَمُونَ ﴿۱۳۵/آل عمران﴾

و آنان كه چون كار زشتى كنند يا بر خود  ستم روا دارند خدا را به ياد مى‏آورند و براى گناهانشان آمرزش مى‏خواهند و  چه كسى جز خدا گناهان را مى‏آمرزد و بر آنچه مرتكب شده‏اند با آنكه  مى‏دانند [كه گناه است] پافشارى نمى‏كنند

 

خداوند محسنین را دوست دارد

اینکه در آیه ۱۳۴ سوره آل عمران می خوانیم که خداوند محسنین را دوست  دارد به این معناست که همیشه می بایست به دنبال احسان کردن بود ولو اینکه  نفس آدمی به آن رضایت نمی دهد و درصدد کار دیگری است. به هنگام انتقام گذشت  کردن، به هنگام قطع رحم دیگری صله رحم نمودن، بی توقع نیکی کردن و ... از  مصادیق بارز و روشن احسان کردن است. با چنین رفتاری است که آدمی محبت خدا  را به وضوح می چشد زیرا که خودش فرموده محسنین را دوست دارد.

پوشاندن معصیت ویژگی مؤمن است

از ویژگی های مؤمن که خداوند در آیه ۱۳۵ سوره آل عمران نیز به آن  اشاره می کند این است که اگر معصیتی مرتکب شد آن را بروز نمی دهد و به  سایرین ابراز نمی دارد. زیرا همین بیان به دیگران قبح عمل را از بین می برد  و به عبارتی نوعی گستاخی در برابر خداست. مؤمن بعد از انجام هر خطا خدا را  به خاطر می آورد و تنها در پیشگاه او و برای استغفار اقرار می کند، زیرا  تنها اوست که می تواند گناهان را ببخشد. خدا نیز چنین ویژگی دارد و نمی  گذارد کس دیگری متوجه معصیت بنده اش شود به عبارت دیگر آبروی او را نزد  سایرین حفظ می کند.

جایگاه تقوا

امیرالمؤمنین(علیه السلام) در نهج البلاغه پیرامون تقوا می فرماید که  تقوا منتهای حاجت خدا از بندگانش است. یعنی خداوند با تمام نعماتی که به  ارزانی داشته و می دارد نه از ما معرفت کامل نسبت به خود را خواسته نه شکر  گذاری که در حد مقام و منزلت او باشد و یا حمد و ستایشی که در خور او باشد.  او تنها از ما تقوا و نگه داشتن حرمتش را خواسته است.

 

 

چگونه حرمت خدا را نگه داریم

از اصلی ترین عواملی که ما را نسبت به دیگران مؤدب و محتاط می کند این  است که او را بهتر بشناسیم. ما هرکسی را که بهتر می شناسیم و از سجایای  اخلاقی او آگاهی پیدا می کنیم به همان نسبت نیز در محضر او مؤدب و با  احترام برخورد می کنیم. در رابطه با خدا نیز هرچه بهتر او را بشناسیم و خود  را نسبت به او متذکر شویم باعث می شود که حرمت او را رعایت کنیم و حفظ  نماییم؛ چه در ماه مبارک رمضان و چه در سایر ایام سال.

روایتی پیرامون ماه مبارک رمضان و شهادت امیرالمؤمنین(علیه السلام)

قال امیرالمؤمنین (علیه السلام): فقمت فقلت: یا رسول الله ما افضل  الاعمال فی هذا الشهر؟ فقال: یا اباالحسن افضل الاعمال فی هذا الشهر الورع  عن محارم الله عزوجل، ثم بکی فقلت: یا رسول الله مایبکیک؟ فقال: یا علی  ابکی لما یستحل منک فی هذا الشهر کانی بک و انت تصلی لربک و قد انبعث اشقی  الاولین و الآخرین شفیق عاقر ناقة ثمود فضربک ضربة علی قرنک فخضب منها  لحیتک.

قال امیرالمومنین (علیه السلام) قلت: یا رسول الله و ذلک فی سلامة من  دینی؟ فقال: فی سلامة من دینک؟ ثم قال (صلی الله علیه و آله و سلم): یا علی  من قتلک فقد قتلنی و من ابغضک فقد ابغضنی، و من سبک فقد سبنی لأنک من  کنفسی، روحک من روحی وطینتک من طینتی، ان الله تبارک و تعالی خلقنی و ایاک  واصطفانی و ایاک، واختارنی للنبوة واختارک للامامة فمن انکر امامتک فقد  انکر نبوتی، یا علی انت وصیی و أبو ولدی و زوج ابنتی و خلیفتی علی امتی فی  حیاتی، و بعد موتی، امرک امری، و نهیک نهیی، اقسم بالذی بعثنی بالنبوة و  جعلنی خیر البریة انک لحجة الله علی خلقه، و امینه علی سره و خلیفته علی  عباده

امیرالمؤمنین فرمود: من برخاستم و عرض کردم: یا رسول الله کدام عمل در  این ماه بهتر است؟. فرمود: ای ابوالحسن بهترین عمل در این ماه ورع و  پارسایی از محارم خدای عزوجل است. سپس گریست. عرض کردم:یا رسول الله چرا  گریه می‏کنی؟

فرمود: برای آنچه در این ماه از تو حلال شمارند. گویا تو را می‏نگرم  که نماز برای پروردگارت می‏خوانی و شقی‏ترین اولین و آخرین که جفت پی کننده  شتر ثمود است برانگیخته شود و ضربتی بر فرقت زند و ریشت را خضاب کند.

امیرالمؤمنین فرمود: گفتم یا رسول الله این ماجرا در حالی است که دین  من سالم است؟ فرمود: با سلامتی دین تو است. سپس فرمود: ای علی هر که تو را  بکشد، مرا کشته، و هر که تو را بخشم آرد، مرا به خشم آورده و هر که تو را  دشنام دهد، مرا دشنام داده، زیرا تو جان منی، روحت از روح من و گل تو از گل  من است، به راستی خدای تبارک و تعالی آفریده مرا با تو، برگزیده مرا با تو  و مرا برای نبوت اختیار کرده تو را برای امامت، هر که منکر امامت تو است  منکر نبوت من است، ای علی تو وصی من و پدر فررندان من و شوهر دختر من و  خلیفه من بر امت منی، در زندگی من و پس از مردن من فرمان تو فرمان من، و  نهی تو نهی من است، سوگند به خدایی که مرا به نبوت برانگیخته و بهترین خلق  ساخته که تو حجت خدایی بر خلق او، و امین او هستی بر راز او، و خلیفه او بر  بندگانش.

جلسه سوم

سَابِقُوا  إِلَى مَغْفِرَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا كَعَرْضِ السَّمَاء  وَالْأَرْضِ أُعِدَّتْ لِلَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ ذَلِكَ  فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاء وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ  الْعَظِيمِ(حدید/۲۱)

برای  رسيدن به آمرزش پروردگارتان و بهشتی که پهنای آن همسان پهنای آسمانها و  زمين است ، بر يکديگر پيشی گيريد اين بهشت برای کسانی که به خدا و  پيامبرانش ايمان آورده اند ، مهيا شده است اين بخشايشی است از جانب خدا که  به هر که می خواهد ارزانيش می دارد ، که خدا صاحب بخشايشی بزرگ است

سبقت گرفتن از زبان قرآن

عبارت سبقت گرفتن در فرهنگ و  زبان امروز به این معناست که آدمی می بایست در موضوعی با دیگران به رقابت و  مسابقه بپردازد تا آنها را از میدان به در کند و خود به تنهایی به مقصود  برسد. این عبارت در قرآن بارها بیان شده است ولی تعبیر و معنی آن با معنایی  عامی آن متفاوت است. این عبارت در قرآن به این معناست که آدمی در هر  موضوعی که بیان شده است نسبت به آن پیشگام و پیش قدم باشد و جزو اولین ها  باشد که به آن موضوع می پردازد.

ویژگی بهشتیان

از دیگر ویژگی بارز اهل بهشت  این است که با مشاهده سبقت دیگران بر ایشان در فضائل اخلاقی کوچکترین  ناراحتی و حسادتی به درونشان داخل نمی شود و اگر بر دیگری نیز سبقت بگیرند به آنها فخر فروشی نمی کنند. از بارزترین آنها اصحاب و یاران امام  حسین(علیه السلام) هستند که بر یکدیگر حسادت و یا فخر فروشی نداشتند و تنها  هدفشان سعی و تلاش بیشتر برای دستیابی به مقام و مرتبه ای بالاتر بود که  جز اطاعت و فرمانبرداری از امام حسین(علیه السلام) محقق نمی گردید.

چرا نسبت به خدا شاکر نیستیم ؟

همیشه در موقف دعا به دنبال  مطالب و موضوعاتی هستیم که از دید خودمان نسبت به آن کمبود و یا نقصی داریم  و از خدا برآورده شدن آنها را می خواهیم. این در حالی است که نعمت های جاری خدا را که همواره و آن به آن شامل حال ماست را نمی بینیم؛ به صورتی که  بودنشان را جزو بدیهیات و باید ها می دانیم. مثلاً هیچگاه نسبت به قدرت  بینایی، شنوایی، فهمیدن و ... احساس نیاز و تقاضا از خدا نمی بینیم از این  روست که نسبت به شاکر خدا بودن دچار غفلت می شویم.