امام حسین علیه السلام در قرآن

فایل های صوتی:

جلسه اول

● آن چه به خدای متعال مربوط است هیچ وقت از بین نمی رود و هر چیزی که ما داریم اگر خدایی شود خواهد ماند.

مَا عِندَکُم یَنفَدُ وَ مَا عِندَاللهِ بَاق۱

آنچه پیش شماست تمام می شود و آنچه پیش خداست پایدار است.

● ایام و ماه ها و روزها و ساعت ها و ... حقیقتی دارند؛ ماه مبارک رمضان، شب قدر و ماه محرم همگی دارای حقیقت هستند و برای آنها سالگرد نمی گیریم.

● دشمنان اهل بیت علیهم السلام در ماه محرم جشن می گیرند که اشاره به "تَبَرَکَت بِه بَنو أمَیة"۲ است.

● مهمانی خدا حقیقتی دارد در زمان (ماه مبارک رمضان) و حقیقتی دارد در مکان (بیت الله).

● ماه محرم نیز دارای حقیقتی است در زمان (یعنی عاشورا) و حقیقتی در مکان (یعنی کربلا).

● این حقایق به فضل خدا به گونه ای است که اگر کسی نتوانست به مکه برود و الان هم ماه رمضان نباشد میتواند بگوید خدایا به من مهمانی عطا کن.

أنزل عَلَینا مَائِدَةً مِنَ السَّمَاء۳

از آسمان خوانی بر ما فرو فرست

● کارشیطان ایجاد تردید در حقایق است.

● پایگاه شیطان مکانهایی است که به امیرالمومنین علیه السلام و اهل بیت ایشان مربوط است.

لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِراطَكَ الْمُسْتَقيم‏۴

حتماً بر سر راه راست تو خواهم نشست.

● سوره فجر به سیدالشهدا علیه السلام منسوب است.

● توصیه های فراوانی از ناحیه معصومین علیهم السلام در مورد خواندن سوره فجر در نمازهای واجب (به خصوص نماز صبح اول وقت) و مستحب صورت گرفته است.

إنَّ قُرآنَ الفجر کَانَ مَشهوداً۵

نمازصبح همواره [مقرون با] حضور [فرشتگان‏] است.

قرآن فجر به نماز صبح تفسیر شده زیرا یکی از قسمتهای اصلی نماز خواندن سوره های قرآن می باشد ، لذا توصیه شده در نماز صبح سوره ی فجر را بخوانیم.

● در هنگام نماز صبح دو گروه از ملائک شاهد نماز میباشند یکی گروهی ازملائک که میخواهند بالا بروند و گروهی دیگری از ملائک صبح که پایین آمده اند ، لذا هردو گروه آن را ثبت میکنند از همین رو نماز صبح مشهود است .

● منظور از "لَیَالٍ عَشر"۶ شبهای ماه ذی الحجه ، ماه مبارک رمضان و ماه محرم است.

● ذیل آیه "شَفع وَ الوتر"۷ روایت شده است که شفع مربوط به زمانی است که امام حسین علیه السلام در کنار حضرت عباس علیه السلام بودند و وتر نیز متعلق به زمانی است که امام حسین علیه السلام تنها بودند.

● نور سیدالشهدا مانند فجر بر دل ما می تابد.

● تعریف داستان اسارت خاندان سیدالشهدا مانند فجر بر دل ما می تابد.

پی نوشت:

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

۱-نحل ۹۶

۲-زیارت عاشورا

۳-مائدة ۱۱۴

۴-اعراف ۱۶

۵-اسرا ۷۸

۶و۷- فجر ۲و۳

جلسه دوم

•حقایقی که به خداوند متعال نسبت داده می شوند، منبع خیر هستند.

•قرآن نشان دهنده و تعیین کننده، حقایق است.

•قرآنی که از خانه عنکبوت ؛ خانه زنبور عسل، اوصاف بهشت و جهنم و... می گوید، امکان دارد از حقائقی مثل ائمه (علیهم السلام) سخنی به میان نیاورد؟

•فجر سپیده دم است و زمانی است که نور و سپیده صبح فراگیر می شود.

•فجر در بعضی تفاسیر به شروع ماه مبارک رمضان و بعضی تفاسیر دیگر به آغاز ماه محرم اطلاق شده است.

•فجر را نیز به پبامبر(ص) اطلاق می کنند که عالم ظلمانی و تاریک را به نور خود روشن ساخت و سپس سیاهی بار دیگر بر جهان پدیدار گشت و به نور امام حسین (علیه السلام) روشن شد و در آخر به نور امام زمان (علیه السلام) ظلمت از این جهان می رود.

•آیا اقسام تعابیر و احادیث نشاندهنده اختلاف و بی اعتبار بودن احادیث است؟

مشکل از دید ماست که حقائق را تک بعدی و از دید خود می انگاریم.

•راه ارتباط با حقائق و انوار چیست؟

•حقیقیت سوره فجر، امام حسین (علیه السلام) است.

•در قرآن تمامی حقائق و انوار هستند به شرط آنکه نزد امام (علیه السلام) مودبانه برویم و بپرسیم.

•قرآن و ائمه (علیهم السلام) که در حدیث ثقلین آمده که از هم جدا نمی شوند، یعنی آنکه ائمه (علیهم السلام) ما را به قرآن هدایت می کنند و قرآن ما را به ائمه (علیهم السلام).

•ظلمت به واسطه حسادت به ائمه (علیهم السلام) ایجاد گردید و این ظلمت به واسطه مغبوریت و محرومیت و شهادت روشن می گردد.

جلسه سوم

•صاحب و ناطق و مفسر، کلمات و آیاتی که در قرآن هست، امام زمان (عج) می باشند و ما نمی توانیم تفاسیر را مطلق بدانیم زیرا بنا به زمان و شرایط آیات تفاسیر مختلف دارند.

•خداوند در ابتدای سوره فجر، دو قوم عاد و ثمود و فرعون که در زمین فساد و طغیان کردند را ذکر می نماید در حقیقت کنایه به دشمنان اهل بیت( علیهم السلام) که سرنوشت آنها در عین قدرت و توانشان، را به خاطر بیاورند.

•ذکر داستان انبیاء و معجزات ایشان از این باب است که ظرفیت ذهن ما برای پذیرش معجزات و فضائل ائمه (علیهم السلام) زیاد شود.

•خصومت و خباثت دشمن هر پیغمبری مطابق با شان و مرتبه آن پیغمبر است. پس بدانید بدترین مخلوقات دشمن بهترین مخلوق

(پیامبر(ص)) هستند.

•گذر همه انبیاء به کربلا افتاده است و هر کدام به نوعی از مصائب امام حسین (علیه السلام) بهره مند شده اند.

•ذکر این مصائب برای ما بخاطر این است که از خواب غفلت برخیزیم.

جلسه چهارم

۱.همیشه در تاریخ سرگذشت اقوامی که باعث ویرانی ها شده اند برای همه معلوم است ومی توان ازآنها عبرت گرفت.

۲.خداوند در آیه ۶ سوره فجر سرگذشت قوم عاد با آن ثروت و قدرت را یادآور می‌شود.

۳.مخاطب اصلی آیه ۶ سوره فجر منافقانند و آنها را از عواقب کارشان با خبر می سازد.

۴.کسانی که به خداوند دروغ می‌بندند ظالم‌ ترین مردمند.

۵.منافقان به اسم دین، امر به منکر و نهی از معروف می‌کنند و باعث انحراف مردم می‌شوند.

۶.«معروف» در واقع حضرت علی علیه السلام هستند و «منکر» اولی و دومی هستند که منافقان جای این دو را عوض می کنند.

۷.خداوند در سوره توبه به منافقان خبر می‌دهد که اعمالشان در دنیا و آخرت حبط می‌شود.

۸.حبط شدن اعمال در آخرت به معنای قبول نشدن اعمال در آخرت و حبط شدن اعمال در دنیا به معنای به نتیجه نرسیدن هدف است .

۹.قوم عاد تقریبا همان کارهای منافقین صدر اسلام را انجام می‌دادند.

۱۰.مشکل اصلی این نیست که با «زمان» امام حسین علیه السلام فاصله وجود دارد بلکه مشکل اصلی فاصله با خود امام حسین علیه السلام است.

جلسه پنجم

•امتحان و آزمایش خدا همیشه با سختی و عذاب همراه نیست بلکه در برخی موارد خداوند با نعمت دادن بنده خود او را آزمایش می کند.

•در حقیقت آزمایش خداوند مسئولیتی است که ما در قبال استفاده از نعمت های او داریم و نسبت به آن در روز قیامت مورد پرسش واقع می شویم.

•یکی از انواع امتحانات الهی تنگ شدن جریان «روزی» است، که اغلب کسی به آن دچار می شود که خُلق تنگی دارد.

•منافق نیز به مانند سایر مسلمانان ظاهر و رفتاری دینی و مطابق با شریعت دارد ولی خداوند نسبت به دل و نیت او آگاه است و می داند که دروغ می گوید.

•پیامبر(صلی الله علیه و آله) و اهل بیتش از مصیبت واقعه کربلا آگاهی داشتند و با پذیرفتن آن برای به سعادت رسیدن پیروانشان با خدا معامله کردند.

•یکی از کلید های بندگی و رسیدن به سعادت، اکرام یتیم است.

جلسه ششم

- گشادگی و تنگی در روزی هر دو امتحان الهی است.

- اکرام یتیم و اطعام مسکین کلیدی است که بدون توجه به آن نمی توان به سعادت رسید.

- کوتاهی و بی توجهی به صدقه و گذشتن از مال، به واسطه دنیا طلبی و باور نداشتن به خداست.

- در اکرام و صدقه نباید به دنبال تشکر و سپاسگذاری بود زیرا که با خدا معامله می کنیم.

- کسی که مال اندوز و دنیا طلب است به هیچ وجه به مرگ و حتی تصور آن رقبتی ندارد و از آن گریزان است.

- فنا و مرگ در پایان زندگی همه انسان ها قرار دارد، کسی در این زندگی به سعادت می رسد که در راهی که خدا بیان کرده است قرار گیرد و از او اطاعت کند.

- اطاعت از خدا و دستوراتش در گرو اطاعت از امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) است.

- باور و اعتماد به امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) آدمی را به سعادت دنیوی و اخروی می رساند.

جلسه هفتم

•خداوند متعال با نعمت دادن یا تنگ کردن روزی، انسان ها را آزمایش می کند.

•خداوند در قرآن علت تنگ شدن روزی را عدم اکرام و اطعام یتیم می داند درحالی که ما از آن غافلیم. اگر انسان ایمان بیاورد و متقی شود، خداوند روزی آسمان ها و زمین را بر او نازل می کند.

•اگر کهولت سن دلیلی بر تغییر ناپذیری بود کار انبیاء نیز نستجیر بالله عبث می بود. شاهد مثال این ادعا این است که با گریه بر امام حسین علیه السّلام انسان پاک می شود گویی دوباره متولد شده است.

•هر کس که به بلایی دچار شود به علّت خطا و معصیت نیست؛ خداوند در قرآن دلایل ابتلا به مصیبت را ۳ دلیل ذکر نموده است:

۱- خود فرد ۲- ترفیع مقام در آخرت ۳- سختی کشیدن برای آسایش دیگران

که عامل سوم همان دلیل پذیرش آن مصیبت عظیم از جانب سیّدالشهدا علیه السّلام می باشد تا ما به راه راست قرار بگیریم.

•خداوند سرگذشت اقوام پیشین را در قرآن مطرح فرموده تا ما به عاقبت آنها دچارنشویم.

•همانند قوم عاد و ثمود، به سوی لشگریان عمر سعد نیز فرستادگانی ارسال شدند، که مورد شناخت آنان بودند و اگر یک نفر از آن لشگریان از خودش می¬پرسید: «آخر چرا خدا عاد و ثمود را مثال زده است؟!» و در این مثال نظر می کرد، محال بود باز نگردد و در راه حقیقت و سعادت قرار نگیرد.

•حضرت ابراهیم علی نبیّنا و آله و علیه السّلام خانواده¬اش را در صحرایی رها کرد که در آن جنازه ای نبود و خونی بر زمین ریخته نشده بود؛ با این حال از خدا خواست که قلوب مردم به آنان متمایل شود.

•خداوند متعال قوم ثمود را به یک ناقه و آب دادن به او امتحان نمود. حالا دیگر می توان فهمید چرا سوره‌ی فجر به امام حسین علیه السّلام مربوط است و چرا برای ما عاد و ثمود را مثال زده اند.

•خدا به عوض صبر امام حسین علیه السّلام و عذاب نکردن لشگریان عمر سعد (همچون اقوام و امم قبل) در محشر به داد کسانی خواهد رسید که از این مصیبت فریاد برآورده اند.

•یکی از دلایلی که مراتب ائمه علیهم السّلام از پیامبران بالاتر است این است که امتحان ائمه علیهم السّلام به مراتب سخت تر از پیامبران بوده است.

جلسه هشتم

•خداوند هیچگاه مجسم نمی شود ولی خدا می تواند جسمی و یا کسی را بیافریند که تنها بر اساس خواست او عمل کند (مانند وجود مقدس ائمه(علیهم السلام)).

•کسی که فعلی جز آنچه که خواست خداوند است انجام نمی دهد در واقع وجودش از خود خالی شده است و تنها مشیت خداوند در درونش قرار دارد.

•در روایات زمانی که از افعال پیامبر (صلی الله علیه و آله)، امیرالمؤمنین(علیه السلام) و سایر ائمه (علیهم السلام) تعبیر به فعل خداوند می شود از این روست که ایشان جز خواست خدا عملی مرتکب نمی شوند.

•کلام خدا (قرآن) همیشه کلام خدا بوده و هست و از این رو می بایست توسط او (به وسیله فرستادگانش) تفسیر و تبیین شود.

•قرآن همیشه حیات دارد و زنده است.

•قرآن شکایت می کند از گروهی که قرآن را برداشتند ولی به صورت مهجور، و ریشه پیوند قرآن با خدا را بریدند.

•امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) در تعلیم علم قرآن به ما بخل نمی ورزند بلکه این ما هستیم که گوش شنوا برای شنیدن به این علم را دارا نیستیم.

•جهنم خدا قطعی و سوزاننده است و در آن خطایی نیست و به دستور امیرالمؤمنین(علیه السلام) می سوزاند و هدایت می شود.

•گاهی اوقات گوشه ای از عذاب الهی در این دنیا ظاهر می شود(به مانند زلزله، سیل و ...) ولی آدمی هیچگاه به آنها از این منظر نگاه نمی کند.

•با شهادت امام حسین (علیه السلام) مصیبتی بر خاندان نبوت و شیعیان ایشان نازل شد که تا ظهور حضرت صاحب الزمان (عجل الله تعالی فرجه) باقی است و به دست ایشان برطرف خواهد گردید.

جلسه نهم

ذات دنیا فانی است و محلی است برای گذر.

آدمی برای بقا خلق شده است نه برای فنا.

هر یک از کلمات قرآن در آیات مختلف تأویل های مختلفی دارد مثل کلمه انسان که در جایی به معنی عام (یعنی کل بشر) است (سوره والعصر)؛ و در جایی دیگر به منظور و معنی وجود مقدس امیرالمؤمنین(علیه السلام) است.

در خواندن و درک قرآن نباید که به خواندن تفاسیر نوشته شده توسط مفسرین اکتفاء نمود، بلکه بایستی به امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) توسل جست تا به عنایت ایشان گوشه ای کوچک از حقیقت قرآن را درک نمود.

جلسه دهم

•قرآن در سوره جمعه خطاب به یهودیانی که خود را نزدیکترین افراد به خدا می دانند می گوید برای آزمون ادعای خود ببینید که آیا تمنای مرگ می کنید یا خیر.

•تمنای مرگ داشتن به معنای ترک دنیا نیست بلکه بدین معنی است که آدمی از آخرت خود مطمئن باشد.

•راضی بودن خدا از انسان متوقف بر این است که او نیز در زندگی دنیایی خویش همیشه و در همه حال از خدا راضی بوده و نسبت به او شاکر باشد.

•انسان به هنگام شکایت از خدا می بایست توجه داشته باشد که او همیشه و در همه حال ناظر بر آدمی و همه امور بدست اوست و غفلتی نسبت به آن ندارد.

•یکی از معانی مربوط به عبارت «نفس مطمئنه»، ائمه اطهار (علیهم السلام) هستند.

•اصل و ریشه تمام خوبی ها و کمالات وجود پیامبر(صلی الله علیه و آله) و ائمه اطهار (علیهم السلام) است.

•ریشه همه بدی ها و زشتی ها دشمنان اهل بیت (علیهم السلام) هستند و تمام افعال زشت و معصیت ها از ایشان نشأت می گیرد.

•حقیقت بندگی و عبودیت ائمه (علیهم السلام) هستند.

•در روایتی از امام صادق (علیه السلام) آمده است که منظور از عبارت «نفس مطمئنه» امام حسین (علیه السلام) است. (تفسیر قمی، ج۲، ص۴۳۳)

•در روایتی از امام صادق (علیه السلام) آمده است که هر کس بر خواندن سوره فجر مداومت ورزد در روز قیامت همراه امام حسین (علیه السلام) خواهد بود. (تفسیر البرهان، ج۵، ص۶۴۹)

•امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) همیشه پذیرای بازگشت و توبه ما هستند ولی اشکال از درون ماست که ایمان نمی آوریم و به آن حضرت اطمینان نمی کنیم.

جلسه یازدهم

•عنایات و برکات خداوند در بعضی از موارد شامل خود فرد می شود و در بعضی دیگر شامل جامعه و مردم.

•مورد عذاب واقع شدن جامعه و مردم به معنی سوختن خشک و تر با هم نیست، همانطور که نوح و پیروانش سوار بر کشتی شدند و سپس خداوند عذاب را بر سایرین نازل کرد.

•عذاب الهی بلافاصله بعد از ارتکاب معصیت نازل نمی شود، بلکه همیشه به آدمی مهلت توبه و بازگشت داده می شود و اگر راه بازگشت را انتخاب نکرد و بر معصیت اصرار ورزید عذاب الهی نازل می گردد و دیگر امکان بازگشت وجود ندارد.

•قرآن همیشه باب توبه را باز نگه می دارد و امر به استغفار و بازگشت می کند.

•اگر خداوند بخشنده و مهربان نبود هیچگاه باب استغفار و بازگشت را به روی بندگانش باز نمی کرد.

•فریب اصلی شیطان در هنگام اقدام به معصیت آن است که این تصور را به آدمی القا می کند که این مرتبه آخرین مرتبه است که این فعل را مرتکب می شود و بعد از این دیگر این عمل(معصیت) را ترک می کند.

•آدمی اگر با امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) همراه باشد و از او جدا نشود هرگز فریب شیطان را نخواهد خورد.

•بعد از ارتکاب معصیت این امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) است که آدمی را به استغفار دعوت می کند در حالی که شیطان آدمی را از استغفار و توبه ناامید می سازد.

•ارتکاب و انجام معصیت بر اثر تأثیر عامل بیرونی هیچگاه توجیه پذیر نیست، زیرا این خود انسان است که انجام یک عمل را انتخاب می کند نه کس دیگری.

•در بیشتر موارد ریشه رسیدن به شقاوت و یا سعادت در زبان و گفتن یک کلام است.

جلسه دوازدهم

۱.آیا اتفاقاتی که برای ائمه هدی علیهم السلام می افتد، با توجه به این که از این حوادث آگاهند، نشانه جبر آنها است؟

۲.آگاهی یا نا آگاهی ما از زمان مرگ، در آن تغییری ایجاد نمی کند. حال آیا ما ظرفیت این دانش را داریم و با این آگاهی بیش از حد خوشحال یا بی اندازه ناراحت و افسرده نمی شویم؟

۳.اگر اجل مقدر به کسی اعلام شود، جبری در کار نیست، بلکه علمی است که بخشی از آن بر انسان آشکار شده است. لذا حرکت امام حسین علیه السلام به فرض آن که کسی از چیزی خبری نداشته باشد از دید عقلی قابل توجیه است.

۴.دقت کنیم که خدا یک شتر را آیه ی خود قرار می دهد و به مردم امر می فرماید که آن را اذیت نکنند. در سه جا حضرات به این ناقه اشاره فرموده اند؛ از جمله در کربلا حضرت علیه السلام فرمودند خدایا فرزند من از ناقه ی صالح کمتر نیست.

۵.بلا تشبیه، تفاوت در این است که مردم امر شده اند به اهل بیت علیهم السلام مودت داشته باشند، ولی قرار بود ناقه را فقط آزار ندهند.

۶.همان گونه که بر اصحاب حضرت علیه السلام پرده کنار رفت، بر لشکر مقابل نیز بارها پرده کنار رفته بود و همه می‌دانستند چه داشتند می کردند.

۷.یزید ملعون پیش امام سجاد علیه السلام می آید که آیا می توانم توبه کنم. معلوم است پیش امام آمده ای پس می شود. اگر جای دیگری رفته بودی نمی شد.

۸.قوم هود علی نبینا و آله و علیه السلام، مصادیق عذاب را می دیدند و قبول نمی کردند. اینان آیات خدا را تکذیب می کردند. البته آیات خدا عجز ندارد و تأثیرش حتمی است.

۹.حضرت زینب به عمر سعد می گویند، وای بر تو ای عمر، ایستاده ای و حسین علیه السلام را می کشند؟ اشک بر صورت نحس او جاری شد. چگونه می توان پذیرفت که حجت بر آن ها تمام نشده باشد؟

جلسه سیزدهم

•در تفاسیر و روایات از عبارت "و الفجر" تعبیر به ظهور اسلام، ظهور سیدالشهدا(علیه السلام) و ظهور حضرت صاحب الزمان(عجل الله تعالی فرجه) شده است.

•در صحنه عاشورا و کربلا اتفاق منحصر به فردی که رخ داد این بود که چهره نفاق و شقاوت برای همگان آشکار گردید.

•شقاوتی که از عاشورا نمایان شد باقی است و با ظهور حضرت صاحب الزمان(عجل الله تعالی فرجه) پایان خواهد پذیرفت.

•منظور از عبارت "و اللیل إذا یسر" منظور تاریکی و ظلمتی است که بعد از رحلت پیامبر(صلی الله علیه و آله) در دین و دنیا صورت پذیرفت که با ظهور امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) از بین خواهد رفت.

•در روایتی از امام محمد باقر(علیه السلام) آمده است که عبارت "وتر" اشاره به امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) دارد که تنها کسی است که با آمدنش همه امور را اصلاح خواهد کرد.

همچنین بخوانید...

دیدگاه خود را بنویسید

{{item.title}}

امام حسین علیه السلام در قرآن

همچنین بخوانید...

دیدگاه خود را بنویسید